Şakir Eczacıbaşı vefat etti. Teşvikiye camii ağır bir griye bürünmüş.
Aydınlığın, yaratıcılığın, estetiğin, esinin üfleyerek yükselttiği öze sahip bir insanın yaşadığını bilmek tesellimiz de elimizden alınmıştı.
Cenazede Doğan Tekeli’yi görünce, ya ona da bir şey olursa diye endişe ve kederle el sıkıştım kendisiyle. Gözlerimdeki hüzüne o da kederli baktı. Tenhalığımızın altı bir daha çizilmişti sanki. Sadece kendi ile ilgili meselelerle tükenip giden katman katman ilkel kalabalıklar içinde ıssızlığımız artmıştı.
Tesellisi olmayan bir yoksunluk bu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder