Kıskanmak için bula bula Wim Wenders'i bulmak da ayrı bir bahtsızlık tabii. Filmlerden çıkarken farklı rüzgarlar vurur yüzüme. Bazen bütün gün elimde bir kamera varmış gibi ağır ağır tadını çıkara çıkara salınırım vizörden görünen benmişcesine. Bazen de görüntüde sadece kendim ve yalnızlık varmış da izleyenler de sessizce gitmiş gibi manasız bir boşluk kalır geriye. "Barbarların İstilası'nda" açık denizlerdeki kızına bilgisayar ekranından "son" vedasının kesik kesik yansımalı gelen görüntüsündeki kırık dökük diyaloglarındaki trajedi, her vedamda açık kalmış yarasından usul usul kanar.
Wim Wenders'in "son" uyla hesaplaşması da bu dünyadan ayrılış ile ilgili yorumları da; Babamın, son vedasından önceki, hasta yatağında iken yarım kalmış sohbetlerimizin mucizevi bir tanıklığıydı sanki. "Ortak acılı hesaplaşmaların hiç tanışmadığım ortağı yeryüzünün bir uzak diyarındaymış" demenin çelişik karmaşasında
Evrenseli yakalamak ilahi bir hediye ve herkese nasip olmuyor...
Ama filmin İtalya'da çekilmesini, gıpta ile yutkunurak izlemek ayrı bir de hicran yarasıydı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Bence filmdeki başrol "Palermo" çok iyi oynuyordu.
Yorum Gönder