23 Haziran 2009 Salı

GÖKSEL'İ DİNLERKEN

Şarkı dinlerken solistin gırtlağına birinin bastığı zannına kapılmamak iyi bir duygu hali her şeyden önce. Albümde anlam ifade eden cümlelerden oluşmuş şarkılar özlediğim derinliği hatırlattı.
Derinlik de zor bulunur oldu ya bir de ona yanarım diğerlerine ilaveten.
Suyun dereden akışı gibi rahat, bir ses sükununda kalakaldım. Bir süre böyle durakalmayı özlemiştim. Ben bu CD'yi hep dinlerim artık. Hala aynı vaziyette durup dinliyorum; işin kötüsü eşlik etmeye de kalkıyorum. Yok sussam iyi olacak. Bu sesleri doğru çıkarmak da zor iş. Zülfü Livaneli de Özgürlük şarkısını hala nasıl söyler merak ederim, ben iki hece sonra yanlış çığırıyorum o şarkıda da, neyse benden bu konuda performans bekleyen yok neyse ki yoksa var mı? İyi niyetle başlarım o notaya çıkarım ama oradan inmemi hiç beklemeyin.
Sağolun emeği geçenler

Hiç yorum yok: